Αν προσέξετε όλη την επιχειρηματολογία και την «επιχειρηματολογία» γύρω από το παγκόσμιο ενεργειακό, αλλά και την ελληνική εκδοχή του, η περίληψη, όπως μπορώ να την καταλάβω έχει ως εξής:
«Το εύκολο ή το φτηνό πετρέλαιο τελειώνει, ή θα τελειώσει, και επομένως χρειαζόμαστε εναλλακτικές λύσεις».
Κάποτε όλα τελειώνουν, αλλά εκτός από το εύκολο και συμβατικό πετρέλαιο υπάρχει πολύ περισσότερο δεσμευμένο σε πίσσες και άμμους, το μείζον πρόβλημα με το πετρέλαιο δεν είναι πότε θα τελειώσει, αλλά (α) το χρειάζονται τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα, (β) η Κίνα θα έχει όλο και μεγαλύτερες απαιτήσεις, και (γ) οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι, έχουν …μειονεκτήματα.
«Το κάρβουνο, που υπάρχει σε ποσότητες 10 ή 100 ή παραπάνω φορές από το πετρέλαιο, είναι κακό, γιατί εκλύει παραπάνω CO2 από το πετρέλαιο ή το αέριο, και ρυπαίνει γενικώς».
Ό,τι και να λένε οι ευαγγελιστές την Πράσινης Θρησκείας, θα καίμε κάρβουνο για παραγωγή ηλεκτρισμού, τουλάχιστον για την ζωή την δικιά μας και των παιδιών μας. Πιστεύω ότι πιο εύκολα κόβεις ή μειώνεις την χρήση του συμβατικού αυτοκινήτου, σαν τρόπο ζωή, παρά μειώνεις την παραγωγή ρεύματος από κάρβουνο. Το consensus είναι ότι το πολύ CO2 κάνει, ή έχει κάνει, κακό, ωστόσο το θέμα δεν είναι για δημοψηφίσματα και καλλιστεία. Δεν είναι ούτε αποδεδειγμένο ούτε ξεκάθαρο ότι το ανθρωπογενές CO2 φταίει για τις όποιες αλλαγές κλίματος. Το ότι το λένε οι ΜΚΟ ή οι πλασιέ αιολικών δεν φτάνει — για μένα. Εμπλέκεται, το CO2 έμμεσα ή άμεσα αλλά είναι θεωρία, και δεν είναι η μόνη θεωρία. Kαι ενώ δεν υπάρχει «καθαρό» κάρβουνο, υπάρχει συμβατική αποτελεσματική αντιρρυπαντική τεχνολογία. Μου κάνει εντύπωση ωστόσο που ελάχιστοι μιλούν για τα οξείδια του αζώτου (Nox) και του θείου (SO2) και τα μικροσωματίδια. Αυτά έχουν την δυνατότητα να μας σκοτώσουν πολύ πιο γρήγορα από ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου (αν υπάρχει).
«Αέριο υπάρχει άφθονο, αλλά και αυτό δεν θα κρατήσει για πάντα, και έχει το μειονέκτημα ότι μεταφέρεται μόνο με αγωγούς , που κάποιος κακός μπορεί να κλείσει».
Το αέριο θα καλύψει σημαντικό μέρος των άμεσων και μεσοπρόθεσμων αναγκών μας. Όσο όμορφο και καθαρό είναι σαν καύσιμο, τόσο ευαίσθητο είναι σε γεωπολιτικά, και αυτό γιατί μεταφέρεται, εύκολα, μόνο με ένα τρόπο, με αγωγό. Στην Ελλάδα έχουμε εμπειρία από γεωπολιτικά με τις επιλογές Southstream και Nabucco. Η «ελεύθερη ναυσιπλοΐα» που μεταφέρει πετρέλαιο, δεν είναι τόσο εύκολη ή οικονομική με το αέριο.
«Τα πυρηνικά είναι λύση για ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά ο κόσμος δεν τα θέλει και τα φοβάται από παλαιά ατυχήματα και από το θέμα διαρροών και επεξεργασίας αποβλήτων».
Παραδόξως, στις διαδικτυακές συζητήσεις, βλέπω περισσότερο πάθος υπέρ των αιολικών, παρά πάθος κατά των πυρηνικών. Ίσως γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι παίζουν στην Ελλάδα. Και πιστεύω ότι είναι κρίμα, ιδίως εάν βάλουν γείτονες. Η Γαλλία είναι πυρηνική. Η Κίνα στοχεύει στο ίδιο. Η Σουηδία μόλις το ανακοίνωσε. Όταν το ανακοινώσουν και οι ΗΠΑ, πολλή από την ενεργειακή φιλολογία των τελευταίων ετών απλά θα εξαφανιστεί. Ωστόσο, με σημερινές τεχνολογίες, τα πυρηνικά μειώνουν την εξάρτηση σε ορυκτά καύσιμα μόνο στην ηλεκτροπαραγωγή (καθόλου ευκαταφρόνητο), και όχι στις μεταφορές, στον Δυτικό κόσμο. Αεροπλάνα υδρογόνου και τρένο TGV Αθήνα-Αλεξανδρούπολη, είναι σε άλλη ζωή. Οι Δανοί είναι αντιπυρηνικοί επειδή πουλάνε αιολικά. Στην Ελλάδα, είμαστε αντιπυρηνικοί, πιστεύω, επειδή οι Έλληνες εφοπλιστές μεταφέρουν πετρέλαιο (και αέριο).
«Οι ΑΠΕ μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στο να υποκαταστήσουν μια ή περισσότερες από τις παραπάνω πηγές, και να το κάνουν αυτό στο διηνεκές, με κλασσικό παράδειγμα, τον ήλιο που πέφτει στην Σαχάρα, και τον αέρα στην Βόρεια Θάλασσα ή στο Κάβο Ντόρο».
Το καλύτερο που μπορούν να πετύχουν τα αιολικά, είναι να σπρώξουν την υποκατάσταση κάρβουνου με αέριο, τίποτε άλλο. Η συμβολή τους καθ’ εαυτή, με προνομιακές τιμές, υποχρεωτική αγορά του ρεύματός τους κλπ, θα μηδενιστεί, μόλις εκλείψει η προνομιακή μεταχείριση. Αν η Δανία είχε υδροηλεκτρικά, ή 1-2 πυρηνικά, δεν θα είχε λόγο να έχει αιολικά και τον μπελά τους, αλλά για την Δανία τα αιολικά είναι ο εξαγωγικός λόγος ύπαρξης (όσο υπάρχουν κορόϊδα).
Μαζικά αιολικά και ηλιακά, με παγκόσμια διαδικτύωση, τύπου Desertec, είναι ωραία και φιλόδοξη ιδέα, αλλά έχει, κατά την άποψή μου άλλες σκοπιμότητες. Αν η Γερμανία έχει κέφια, και θέλει να το πληρώσει, και αν την αφήσουν να περνάει καλώδια, χωρίς κυριαρχικά ή άλλα δικαιώματα, από την Σαχάρα στο Μόναχο, εγώ δεν έχω πρόβλημα. Αν ωστόσο έβαζε καλώδιο μερικών τεραβάτ από την Σαχάρα στην Γερμανία, 200-300 πυρηνικές ή Θ/Η μονάδες θα ήταν καλύτερη ιδέα (αν και αυτά θέλουν νερό για ψύξη, και για τα «capricious water cycles» όπως χαρακτηριστικά λέει το ταγμένο στην καταστροφολογία της κλιματικής αλλαγής National Geographic, αναφερόμενο στις συνέπειες του Δεύτερου Νόμου της Θερμοδυναμικής). Παρεμπιπτόντως, και τα ηλιακά θερμικά έχουν ανάγκες ψύξης Δεύτερου Νόμου Θερμοδυναμικής — μα δεν έχουμε νερό, θα σας κάνουμε και νερό. Πάντως, με αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια, εγώ θα ήθελα να πουλάω τα …καλώδια, ή τις ηλεκτρικές σκούπες να σκουπίζω την άμμο μετά τις …αμμοβολές.
archaeopteryx 
