Ο «φόρος ζωής», και οι σοσιαλιστές


Να μια πεθαμένη αγορά: Η αγορά για …αέρια του θερμοκηπίου. Με κλικ στο διάγραμμα φαίνεται ότι η αγορά έκανε μια φούσκα τον Απρίλιο του 2006 με την ταινία του Al Gore, και άρχισε να πεθαίνει τον Απρίλιο του 09, πριν την Κοπεγχάγη, και τώρα είναι flat. Μηδέν όγκος, μηδέν τιμή. Πάντα χαίρομαι να βλέπω ότι η αγορά, ακόμα και η απόκρυφη ή δυσνόητη αγορά «ξέρει».

Ποτέ μου δεν πολυκατάλαβα την αγορά εμπορίας ρύπων, στην πράξη την εμπορία CO2, αλλά, στην πράξη «κάρβουνου». Έχουν γραφτεί πολλά, και ομολογώ ότι τα βαριέμαι, και η αγορά αυτή έχει παρασκήνιο στην ίδρυσή της και, εν πάσει περιπτώσει, είναι, για την ώρα, μάλλον πεθαμένη. Όποιος ενδιαφέρεται να μορφωθεί, μπορεί να αρχίσει από εδώ, αλλά και εδώ.


Όλο το παραμυθάκι ξεκίνησε από μία διατριβή, που συνέδεε βιοτικό επίπεδο με χρήση γήινων πόρων…. Οι ανεπτυγμένες χώρες καταναλώνουν πολύ, οι φτωχές λίγο. Ας φορολογήσουμε τους πλούσιους να σώσουμε τους φτωχούς, και το χρύσωμα του χαπιού είναι η σωτηρία του πλανήτη. Ελικρινά μου θυμίζει ειρηνιστικά κινήματα του 1965. Η περίληψη που έχω καταλάβει είναι ότι κάθε ανθρώπινη (και βιολογική) δραστηριότητα εμπλέκει κάρβουνο και εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα.

Η ιδέα λοιπόν είναι να πληρώνεις επειδή εκπέμπεις διοξείδιο του άνθρακα, ένα είδος φόρου ύπαρξης, ή για την ακρίβεια φόρου «ζωής». Δεν χρειάζεται εξυπνάδα ποιοί καλούνται να πληρώσουν και δεν έχουν καμία πρόθεση να το κάνουν, ειδικά τώρα, αν και μερικοί το χρησιμοποιούν σαν εργαλείο να πουλήσουν αιολικά — που θα πεθάνει και αυτό αφού τα καημένα τα αιολικά, τώρα που διαβάζετε, λιάζονται ή ξεκουράζονται — αλλά τα Υ/Η και τα πυρηνικά είναι στην διάθεσή σας.

Η αγορά ρύπων και αερίων θερμοκηπίου πέρασε μέρες ελπίδας (αναζωπύρωσης της φούσκας) και μέρες κατήφειας (ρεαλισμού). Σήμερα, όπου δουλεύει σαν ελεύθερη αγορά είναι πεθαμένη, όπου δουλεύει με το ζόρι (στην Ευρώπη) υπάρχει. Αγορές με το ζόρι, δεν είναι αγορές, είναι κάτεργα. Το μόνο που πετυχαίνουν τα κάτεργα, είναι φυγή κόσμου στις ελεύθερες αγορές. Και αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί.

Είμαι βέβαιος για ένα πράγμα: Όταν κάτι είναι εξαιρετικά δυσνόητο, είναι επίτηδες δυσνόητο. Ο κόσμος είναι απλός. Είτε είναι ο κόσμος της φυσικής, είτε των οικονομικών. Τον κόσμο τον κάνουν πολύπλοκο οι άνθρωποι, οι διάφοροι μανδαρίνοι που ζούνε πουλώντας εξηγήσεις, και οι πλούσιοι στα εξειδικευμένα χρηματιστήρια. Αλλά αγαπάει ο θεός τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη: Βγήκε βρώμα, ότι μέσω κάποιας φιλανθρωπικής οργάνωσης ο Ομπάμα είναι από τους …ιδρυτές(!) του χρηματιστηρίου αερίων του θερμοκηπίου. Και μπορεί να έχει πολιτικά κίνητρα αυτή η διαρροή, αλλά δεν αναιρεί την υποψία μου ότι όλη η ανθρωπογενής κλιματολογία, είναι μια στημένη δουλειά, για προσωπικά οικονομικά συμφέροντα, και δεν θα εκπλαγώ καθόλου εάν αποδειχθεί ότι και το περιβάλλον της Κυβέρνησής μας είναι στην ίδια άσκηση με τον ομοϊδεάτη σοσιαλιστή Ομπάμα. Η οικογενειακή υπόθεση, όπως έγραψε η «Ελευθεροτυπία». Ίδια γλώσσα, ίδια επιχειρήματα, ίδιες ενέργειες, ίδια ψευδοεπιστήμη. Ντροπή!

Η ελεύθερη αγορά λέει ότι η απάτη έχει μάλλον τελειώσει. Καλό μήνα.

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s