Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στην Υπουργό Κλιματικής Αλλαγής (και σε όσους τους αρέσουν τα αιολικά). Και, κυρία μου, δεν έχει όλη την αλήθεια. Πρώτον, τον ανεμόμυλο της Μυκόνου μάλλον δεν τον έκανα αρκετά μικρό. Δεύτερον, ο παραδοσιακός ανεμόμυλος ήταν βιώσιμος γιατί άλεθε ΜΟΝΟ όταν φυσούσε, και το σιτάρι και το αλεύρι αποθηκεύονται απρόσκοπτα. Δεν τον ένοιαζε η «διαθεσιμότητα», η «αιχμή» και η «εφεδρεία». Τότε βέβαια είχε ποντίκια. Τώρα έχει Ελεταενοαρουραίους.
Ο Πανούσης σας είπε που να τις βάλετε τις ανεμογεννήτριες…
Το γραφικό το εμπνεύστηκα από εδώ (δεν νομίζω θα παρεξηγηθούν), ο Λευκός Πύργος είναι από την Wikipedia, ο Πύργος των Αθηνών από εδώ, και ο ανεμόμυλος από εδώ.
Η αντιγραφή και διανομή επιτρέπεται, με την ευχή μου, και η εικόνα μεγεθύνεται με κλικ.