Επειδή σήμερα είναι των Φώτων, και επειδή το «Φως» σχετικά με το Πράσινο Θέατρο βασίζεται και στην Φυσική, επειδή είναι στην ανθρώπινη φύση να θέλει να φωτίζεται (κι ας προσπαθούν οι γκαιμπελίσκοι των ΜΜΕ για το αντίθετο) σήμερα, θα κάνω διάλειμμα.
O Richard Feynman είναι γνωστός στους Φυσικούς. Ήταν (είναι) ένα Φωτεινό πνεύμα.
Έπιασα κουβέντα με την Ζάχαρη, και, έμμεσα, έγραψα γιατί με τραβάει ο Feynman (που τον μνημόνευσε σε σχέση με το δυσάρεστο συναίσθημα της σύγχυσης). Ο Feynman με τραβάει γιατί ήταν εξαιρετικός δάσκαλος, και γιατί η διάνοια και η γνώση είναι τελικά, αποτέλεσμα ελεύθερης σκέψης.
Με αφορμή το βιντεοκλίπ που ανήρτησε η Ζάχαρη, εγώ είδα το παρακάτω:
«…Έχω απαντήσεις κατά προσέγγιση, και πιθανές απόψεις, με διαφορετικούς βαθμούς βεβαιότητας, για διάφορα πράγματα, αλλά δεν είμαι απολύτως σίγουρος για τίποτα, και για πολλά πράγματα δεν ξέρω τίποτα…» (απόσπασμα από το Part 5 of 5, παρακάτω) Η ευχαρίστηση του να βρίσκεις και να ανακαλύπτεις, είναι θαυμάσιος αυτοσκοπός, που, τελικά καλλιεργείται από την σχέση που είχες με τους ανθρώπους που σου έδειξαν πέντε πράγματα στην ηλικία της ανακάλυψης.
Αν έχετε μικρά παιδιά, αν είστε δάσκαλος, ή παιδαγωγός, ή καθηγητής πανεπιστημίου, ή …Υπουργός Παιδείας, και εάν τα Αγγλικά δεν είναι εμπόδιο, θα σας ευχαριστήσει, πιστεύω, να δείτε τα παρακάτω πέντε βιντεοκλιπάκια, για την χαρά της ανακάλυψης των πραγμάτων:
Όλα είναι, κατά την γνώμη μου απόλαυση, το πέμπτο είναι βιοθεωρία και κοσμοθεωρία, και, τελικά, πολλά ξεκινούν από κουβέντες που είχες σε περιπάτους με τους γονείς σου…
Βρήκα και άλλον blogger που αναπολεί τον Feynman… Και αυτόν τον έχουν ζαλίσει οι Πράσινες Ανοησίες… Σύμπτωση.
archaeopteryx 