Φρίκη!… Έξω γίνεται χαμός, και εγώ στο θρανίο και κάνω μάθημα. Τι μου θυμίζει…
Από το σύγγραμμα που κατέβασα χτες, έμαθα ότι αντίθετα με τις φυσιολογικές επενδύσεις και τους συμβατικούς τρόπους παραγωγής ρεύματος, με τις ΑΠΕ και τα λοιπά φουτουριστικά, επειδή δεν βγαίνουν με απλά νούμερα, και επειδή αμφισβητούνται από κακόπιστους σαν και μένα τα επιδοτούμενα προγράμματα, έχουν φτιάξει νέες μεθόδους ανάλυσης. Οι μαγικές λέξεις είναι: Life-cycle, assessment, energy, CO2, greenhouse gases. Βάλτε αυτά στο google και θα βρείτε τα πιο απίθανα πράγματα, όλα τσάμπα, πλην των αιολικών που τα αγόρασα χτες. Για παράδειγμα εδώ για βιοντήζελ από φασόλια.
Η πυρηνική βιομηχανία, απατώντας σε κατηγορίες σαν αυτές που κάνω εγώ κατά των αιολικών, δημοσίευσε μια σειρά από μελέτες που λένε ενδιαφέροντα πράγματα. Η κεντρική μελέτη λέει ότι όλες οι εναλλακτικές μέθοδοι παραγωγής, παράγουν περισσότερη ενέργεια από όση καταναλώνουν για να κατασκευαστούν (μαζί με τα περιφερειακά τους), με πιο αποδοτικά τα υδροηλεκτρικά, και χειρότερα τα μη κρυσταλλικά φωτοβολταϊκά, το LNG, και το φυσικό αέριο όταν μεταφέρεται με σωλήνα πάνω από 2.000 χλμ., και μερικά αιολικά και κάρβουνα. Μερικά αιολικά φαίνονται καλά, και τα πυρηνικά είναι μια χαρά (κατά την μελέτη, πάντα). Αυτά, για το πόσο ενέργεια παράγει μια μονάδα σε σχέση με το πόσο κατανάλωσε για να φτιαχτεί, βλ. και τον παρακάτω πίνακα (μεγενθύνεται με κλικ) . Να σημειώσω ότι η μελέτη είναι του 1994, και ίσως έχουν αλλάξει μερικά πράγματα (ιδίως με τις μεγάλες Α/Γ).
Στις επιδοτήσεις έρευνας, η πυρηνική επιδοτήθηκε στο παρελθόν (ψυχρός πόλεμος γαρ) και δεν επιδοτείται τώρα, αλλά τώρα επιδοτούνται οι ΑΠΕ (πράσινος πόλεμος). Παράδοξο συμπέρασμα είναι ότι οι περισσότεροι θάνατοι συμβαίνουν με τα υδροηλεκτρικά, και ακολουθεί το κάρβουνο. Το κόστος, με τα εξωλογιστικά είναι στον παρακάτω πίνακα. Τα συμπεράσματα δεν διαφέρουν από προηγούμενα ή επόμενα, διαβάστε τις παραδοχές, να μην λέτε ότι σας λέω (και εγώ!) ψέματα.
Βέβαια, δεν μπήκα σε αυτή την αίθουσα διδασκαλίας για να συγκρίνω τους διαφορετικούς τρόπους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αλλά για να μάθω αν μια ανεμογεννήτρια παράγει περισσότερη ενέργεια στην ζωή της από όση ενέργεια χρειάζεται για να φτιαχτεί. Πίσω στα δολάρια που έδωσα (και ανεβαίνει το ρημάδι) για την μελέτη.
Στο σύγγραμμα έμαθα τα εξής: Μπορείς να υπολογίσεις πόση ενέργεια χρειάζεται για να φτιάξεις, να λειτουργήσεις και να ξηλώσεις μια Α/Γ. Αυτό το περιγράφει η παρακάτω φόρμουλα, που λέει ότι ισχύει εφ όσον βάλεις την Α/Γ για να τσοντάρεις στο δίκτυο και όχι για λειτουργία μόνη της.
Η φόρμουλα αυτή κάπως επεξεργάζεται για να συγκρίνει όμοια πράγματα.
Και το συμπέρασμα, στο παρακάτω διάγραμμα, είναι ότι όλες (και κυρίως οι μεγάλες) μεγάλες ανεμογεννήτριες παράγουν περισσότερο ρεύμα από όσο χρειάστηκε για να φτιαχτούν, να λειτουργήσουν και να ξηλωθούν, με την προϋπόθεση ότι λειτουργούν στο δίκτυο συμπληρωματικά και όχι αυτόνομα, από μόνες τους. Περαιτέρω, λέει η μελέτη, μεγάλο τμήμα της ενέργειας που χρειάζεται είναι στο δίκτυο μεταφοράς, και στον πύργο που κρατάει την Α/Γ (έμαθα και κάτι… τον πύργο δεν τον φανταζόμουνα σαν σημαντικό, αλλά σωλήνα χάλυβα είναι…)
Έκανα όλη αυτή την βόλτα αλλά το έμαθα: Μία Α/Γ, παράγει περισσότερο ρεύμα από όσο χρειάστηκε για να φτιαχτεί, να λειτουργήσει και να ξηλωθεί, εφ’ όσον είναι συμπληρωματική στην τροφοδοσία ενός δικτύου, και δεν λειτουργεί αυτόνομα (αυτό το εφ’ όσον είναι η τρίτη φορά που το λέω, και το λέω σκόπιμα (και το λέει και η μελέτη).
Γιατί λοιπόν είναι πάντα και παντού ακριβότερο το αιολικό ρεύμα από το συμβατικό (αυτό που παράγεται από καύσιμα, πυρηνική και υδροηλεκτρικά); Η απάντηση είναι στο διάγραμμα που σας έδειξα χτες και το δείχνω ξανά, παρακάτω: «Το πρόβλημα με την ανανεώσιμη ενέργεια είναι ότι δεν είναι [πάντα] διαθέσιμη, όταν την χρειάζεσαι». Που σημαίνει, ότι το καλοκαίρι που θες κλιματιστικό, το μεσημέρι που δεν φυσάει, πρέπει να έχεις stand-by κάποιο διπλοπληρωμένο συμβατικό εργοστάσιο, με εργάτες, τόκους, αποσβέσεις κλπ, που πληρώνεις ούτως ή άλλως, φυσάει, δεν φυσάει. Ας την ονομάσουμε αυτή την απάντηση, «Απάντηση 1».
Και γιατί σας είπα 3 φορές αυτό που λέει και η αγορασμένη μελέτη ότι” η παραπάνω ανάλυση ισχύει μόνο για Α/Γ που λειτουργούν συμπληρωματικά σε ένα δίκτυο και όχι αυτόνομα σε ξεχωριστό δίκτυο»; Γιατί, καμία ανεμογεννήτρια, ούτε ένα κιλό τσιμέντο, ούτε ένα μέτρο καλώδιο, ούτε μία βίδα, δεν μπορεί να κατασκευαστεί από το καλύτερο και μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στον κόσμο. Ούτε καν από όλα τα αιολικά πάρκα στον κόσμο, υποθετικά συνδεδεμένα με απείρως αγώγιμο καλώδιο. Και αυτό, που ας το ονομάσουμε «Απάντηση 2», είναι ο μείζον λόγος που η παραγωγή αιολικής ηλεκτρικής ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα είναι παραμύθι και απάτη. Όσο πιο πολλές βάζεις, τόσο δεν μπορείς να φτιάχνεις άλλες (ή ρουλεμάν για ανταλλακτικά). ΟΥΤΕ ΑΕΙΦΟΡΟ, ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΤΟ.
Και γίνεται χειρότερο: Μπορεί να σου εγγυηθεί ο …Θεός ότι το τέλειο, ιδανικό αιολικό «πάρκο» να δουλεύει ασταμάτητα όλο το καλοκαίρι. Άρα δεν χρειάζεσαι back-up… Και τι το κάνεις το ρεύμα που δεν το χρειάζεσαι τα ξημερώματα που έχει δροσιά; Η Απάντηση 3 είναι : «Τίποτα, πάει χαμένο» και μάλλον λάθος έχει μετρηθεί στα συν στην παραπάνω ανάλυση. Και αυτό, γιατί το ρεύμα ΔΕΝ αποθηκεύεται για χρήση σε μεγάλα δίκτυα ή σε …χυτήρια ή …τσιμεντάδικα. (Δηλαδή, για να είμαι τίμιος, αν έχεις άπειρα λεφτά, αποθηκεύεται με άπειρα φράγματα, αλλά, μέρες που είναι, τα άπειρα λεφτά ξεφούσκωσαν)
Το λυπηρό είναι ότι υπάρχουν παιδιά που σπουδάζουν αυτές τις αερολογίες, γιατί αερολογίες είναι. Χαριτωμένες σαν μάθημα, μόνο αν η δασκάλα είναι συμπαθητική. Εμπειρικά μοντέλα για ανεμόμυλους, που προσπαθούν, ανεπιτυχώς, να παρακάμψουν αυτό που ξέρει κάθε φυσικός: Η αιολική ενέργεια είναι υψηλής εντροπίας (χαμηλής ποιότητας) και δεν συμφέρει να μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια χαμηλής εντροπίας (υψηλής ποιότητας). Και μετά; Μετά ψάχνεις για επιδοτήσεις ή φούσκωμα λογαριασμών ΔΕΗ.
Τα επιχειρήματα «γιατί οι Γερμανοί» και «γιατί οι Δανοί» άρχισα να τα απαντάω, και αν αντέξω θα συνεχίσω. Δεν θέλω να βγάλω άχρηστη την αιολική ενέργεια. Ήταν ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή μας με το άλεσμα σιταριού και κριθαριού. (Το αλεύρι αποθηκεύεται, και ο μυλωνάς δεν θα πάθει τίποτα αν περιμένει 2-3μέρες να φυσήξει, παρέα με την νοικοκυρά που έφερε το σιτάρι). Η αιολική ενέργεια είναι μια χαρά για αφαλάτωση (πάλι γιατί το νερό αποθηκεύεται, και αν η δεξαμενή είναι αρκετά μεγάλη, αντέχεις να μην φυσήξει 5-6 μέρες). Τα αιολικά είναι επίσης μια χαρά σε κότερα που ταξιδεύουν για μήνες στον Ειρηνικό Ωκεανό, μακριά από τον πολιτισμό, για αφαλάτωση και για συντήρηση στην μπαταρία. Σε αεροπλανοφόρα, δεν βάζουν αιολικά, βάζουν πυρηνικά.
Με συγχωρείτε που σας κούρασα, αλλά μπάφιασα και εγώ, μέρα που είναι… Όσο για Α/Γ σε κότερα, μόνο στα μικρά και δύστυχα τις βλέπεις. Στα μεγάλα και κυριλέ, ούτε για αστείο. Εξ ου και η βαρκούλα. Όσο για όσα ανέφερα παραπάνω, το συμπέρασμα δεν έχει αλλάξει. Όσο πιο πολλά αιολικά βάζεις, εκτός από χ, ψ, και ζ, ακριβαίνεις το ρεύμα. Και μαντέψτε ποιός το πληρώνει…