«Στην πράξη, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αξιόπιστη και οικονομική παροχή ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε., επειδή χρειάζονται μεγάλης κλίμακας, χαμηλού κόστους και αποτελεσματικά συστήματα αποθήκευσης που θα μπορούν να κρατάνε τα φώτα ανοιχτά όταν δεν φυσάει ή δεν έχει ήλιο. Τέτοια αποθηκευτικά συστήματα δεν υπάρχουν και δεν είναι πιθανό να υπάρξουν στα επόμενα 20 χρόνια».
«Η ηλεκτρική ενέργεια από αιολικά ή ηλιακά είναι πανάκριβη επειδή η απόδοσή τους επηρεάζεται απρόβλεπτα από τον καιρό. Μπορεί να μην παράγουν όταν υπάρχει ζήτηση, ή να παράγουν όταν δεν υπάρχει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα χαμηλή «διαθεσιμότητα». Η διαθεσιμότητα σε μία μονάδα κάρβουνου είναι πάνω από 90%, ενώ σε αιολικά, ακόμα και διασυνδεδεμένα αιολικά, είναι κάτω από 30%. Αν πέσει για 15 λεπτά της ώρας ο αέρας και μειωθεί η απόδοση κατά 50%, ή θα πρέπει να υπάρχει έτοιμη, ακαριαία, εφεδρική παραγωγική δυναμικότητα, ή θα καταρρεύσει το σύστημα με ένα black-out. Όπως και να το αναλύσουμε, ό,τι και να πούμε για εξωτερικά κόστη ή οποιεσδήποτε αλχημείες, το αιολικό ρεύμα σε ένα σύγχρονο ηλεκτρικό σύστημα κοστίζει 3 με 5 φορές όσο ρεύμα από συμβατικές πηγές από κάρβουνο, ή πυρηνική ενέργεια».
Η ίδια η Γερμανική Ε.ΟΝ Netz GmbH, ο μεγαλύτερος διαχειριστής ηλεκτρικού δικτύου στην Γερμανία, ανέφερε το 2005 ότι «η αιολική ενέργεια δεν μπορεί να αντικαταστήσει την συμβατική σε οποιονδήποτε σημαντικό βαθμό. Όσο περισσότερο αιολικό δυναμικό μπαίνει στο δίκτυο, τόσο μικρότερο είναι το ποσοστό της συμβατικής ενέργειας που μπορεί να υποκαταστήσει (μπορείτε να κατεβάσετε το πρωτότυπο pdf της Ε ΟΝ από το http://www.windaction.org/documents/461).
Ολόκληρο το άρθρο Barriers to Large-Scale Renewable Energy Generation , του Bryan Leyland, στο http://multi-science.metapress.com/content/23242185256365×7/?p=7155c2d41dfe4c2d84b7f8bfb41b4040&pi=1.
archaeopteryx 